To jest moja odpowiedź na wywiad państwa Suchcickich o osobach z zespołem Downa.
Jeszcze nie ważyła nawet dwóch kilogramów, a ja już mówiłam: Nie! Na to nie pozwolę!
Przez trzy lata życia Agaty byłam na kilku turnusach rehabilitacyjnych.
Kiedyś byłam zaskoczona bezradnością osób z zespołem Downa. Dziś już nie jestem.
Matką zostałam półtora miesiąca za szybko. A potem dostałam diagnozę: zespół Downa.
Dzieci z zespołem Downa często zatykają uszy i uciekają przed hałasem.
Gdy Agata się urodziła, zastanawiałam się, jak znajomi przyjmą informację, że mam córkę z niepełnosprawnością intelektualną.
Gdy pierwsze dziecko jest z niepełnosprawnością, to na drugie ciężko jest się zdecydować.
Jak sobie radzi dziecko z wiedzą, że się wyróżnia?
Niektóre dzieci z zespołem Downa zaczynają mówić bardzo późno. Agacie też to groziło.
15 lat od dnia urodzenia Agaty, to 15 lat szkoły życia.
Często słyszę pytanie, która szkoła jest lepsza?
Żyją często gdzieś w tle swojej niepełnosprawnej siostry lub brata. Czują wstyd, złość a także miłość.
Gdy się urodzi, od razu dostaje etykietkę: ktoś gorszy, ktoś słabszy.
Gdy urodziła się Agata, przeżyłam szok, potem drugi.
Wielu rodziców dziecka z niepełnosprawnością decyduje się na psa, bo wierzą, że ten pies będzie dogoterapeutą ich dziecka.
Mariola miała już córkę, gdy urodziła Patryka.
Usłyszałam pewnego dnia: Po co czytasz Agacie? Przecież ona i tak nie rozumie!
Jeżeli mówimy o niepełnosprawności, to najczęściej o osobie z niepełnosprawnością. A o jego opiekunach najczęściej się milczy.
Rozmawiałam z Natalią Tandryk o jej bracie z zespołem Downa.
Pamiętasz nauczyciela, którego uwielbiały wszystkie dzieci w szkole?
Agata jeszcze nie umiała siedzieć, a bawiłyśmy się rewelacyjnie.